تصمیم گیری مشترک در پزشکی و مراقبت های بهداشتی
توانمندسازی بیماران برای انتخاب های آگاهانه با تصمیم گیری مشترک در پزشکی
امروزه نقش بیماران از دریافت‌کنندگان غیرفعال درمان به شرکت‌کنندگان فعال در تصمیم‌گیری‌های پزشکی خودشان تبدیل شده است. این تحول مفهوم تصمیم گیری مشترک در پزشکی را شکل داد.
تصمیم گیری مشترک رویکردی در مراقبت های بهداشتی است که همکاری بین بیماران و ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی را تشویق می کند و افراد را قادر می سازد تا انتخاب های آگاهانه ای در مورد گزینه های درمانی خود داشته باشند. این مقاله به بررسی اهمیت، اصول و مفهوم تصمیم گیری مشترک در پزشکی می‌پردازد.
تصمیم گیری مشترک در پزشکی چیست؟
تصمیم گیری مشترک در پزشکی رویکردی بیمار محور است که نیازها، ارزش‌ها و ترجیحات منحصربه‌فرد هر بیمار را تأیید می‌کند و تشخیص می‌دهد که بهترین انتخاب برای یک فرد ممکن است برای دیگری مناسب نباشد. این فرآیند شامل ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی و بیماران می شود که با هم کار می کنند تا در مورد مراقبت، درمان و مداخلات تصمیم گیری کنند. این رویکرد مشارکتی چندین عنصر کلیدی دارد:
- تبادل اطلاعات: تصمیم گیری مشترک با تبادل شفاف و باز اطلاعات بین ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی و بیمار آغاز می شود. ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی اطلاعاتی را در مورد وضعیت بیمار، گزینه‌های درمانی موجود، مزایای آنها، خطرات احتمالی و نتایج مورد انتظار به اشتراک می‌گذارد. به نوبه خود، بیمار اطلاعاتی در مورد ارزش های شخصی، شیوه زندگی و اهداف درمانی خود ارائه می دهد.
- مشورت: هنگامی که اطلاعات رد و بدل می شود، بیمار و ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی با هم مشورت می کنند تا پیامدهای گزینه های مختلف درمانی را درک کنند. این ممکن است شامل بحث در مورد جوانب مثبت و منفی، در نظر گرفتن اولویت های بیمار و رسیدگی به هر گونه نگرانی یا سوال باشد.
- تصمیم گیری: در مرحله نهایی، بیمار با حمایت و راهنمایی ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تصمیمی می گیرد که با ارزش ها و ترجیحات او همسو باشد. این تصمیم ممکن است شامل انتخاب یک گزینه درمانی خاص، تصمیم به تأخیر در درمان یا حتی عدم انتخاب درمان باشد.
چرا تصمیم گیری مشترک در پزشکی اهمیت دارد؟
تصمیم گیری مشترک در پزشکی به دلایل متعددی حیاتی است، زیرا به نتایج مراقبت‌های بهداشتی بهتر کمک می‌کند و بیماران را از طرق مختلف توانمند می‌سازد.
- انتخاب های آگاهانه: تصمیم گیری مشترک این اطمینان را می دهد که بیماران به طور کامل در مورد گزینه های مراقبت های بهداشتی خود آگاه هستند و به آنها اجازه می دهد تا انتخاب هایی را انجام دهند که با ارزش ها و اهداف آنها هماهنگ باشد.بهبود رابطه بیمار و پزشک: تصمیم گیری مشترک با ترویج اعتماد، احترام و همکاری، رابطه بیمار و ارائه دهنده را تقویت می کند. بیماران احساس می‌کنند شنیده می‌شوند و مورد احترام قرار می‌گیرند، که منجر به تجربه مراقبت‌های بهداشتی مثبت‌تری می‌شود.
- کاهش مداخلات غیر ضروری: می‌تواند به کاهش استفاده بیش از حد از مداخلات پزشکی مانند جراحی‌های غیرضروری یا داروها کمک کند، زیرا بیماران و ارائه‌دهندگان خطرات و مزایای هر گزینه را به دقت می‌سنجید.
- کاهش هزینه های مراقبت های بهداشتی: با انتخاب های آگاهانه و اجتناب از مداخلات غیر ضروری، تصمیم گیری مشترک می تواند به صرفه جویی در هزینه ها در سیستم مراقبت های بهداشتی کمک کند.
- رضایت بیمار: بیمارانی که فعالانه در تصمیم گیری های مراقبت های بهداشتی خود شرکت می کنند، به احتمال زیاد از نتایج راضی هستند، حتی اگر در سفر سلامتی خود با چالش هایی مواجه شوند.
سخن پایانی
تصمیم گیری مشترک در پزشکی یک رویکرد بیمار محور در مراقبت های بهداشتی است که همکاری فعال بین بیماران و ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی را ترویج می کند. این روش با هدف انتخاب مشترک مناسب ترین گزینه درمانی بر اساس ارزش ها و ترجیحات بیمار صورت می گیرد. این رویکرد بیماران را با ارائه دانش و پشتیبانی برای تصمیم گیری آگاهانه در زمینه مراقبت های بهداشتی توانمند می کند و در نهایت منجر به بهبود نتایج مراقبت های بهداشتی، رضایت بیشتر بیمار و مراقبت مقرون به صرفه می شود.
